జీవని

జీవనికి అందరూ విరాళాలు ఇస్తూ ఉన్నారు. ఆ సమయంలో ఒక పెద్దాయన ఒక వెయ్యి రూపాయలు ఇచ్చారు . తర్వాత కార్తీక్ నాతో " ఆ వెయ్యి రూపాయలు ఇచ్చినాయన షర్ట్ ఒకపక్క అంతా చినిగి పోయి ఉంది సీనన్నా .. అయన వెయ్యి ఇచ్చాడు అంటే ఆయనలో హ్యుమానిటీ కి హాట్సాఫ్" అని.

మంచూ ఫెర్రర్ తెలుగులో మాట్లాడడం .... అదీ తెలుగుని కాపాడుకోవడం గురించి చెప్పడం.

తర్వాత పిల్లలని పరిచయం చేసేప్పుడు ఒక పిల్లవాడు " మాకు ఎవరూ లేరని బాధలేదు ఎందుకంటే మీరంతా ఉన్నారు కనుక " అన్నపుడు జీవని కుటుంబం లో ఒకడినైనందుకు గర్వపడ్డాను.

చివరిగా ... కార్యక్రమం అంతా అయినాక పిల్లలు అక్కడ ఉన్న బొకే లు చించేసి తలా ఒక పువ్వు తీసుకుని ఆడుకుంటున్నారు. చివరి వాహనం లో వారిని ముందుగా వారి హాస్టల్ కి తరలించేటప్పుడు ఒక పాప మాత్రం నన్ను వెదుకుతూ వెనక్కి వచ్చి నా చేతికి రెండు పూలు అందించింది . ఆ రెండు పూలని చిన్న ప్లాస్టర్ తొ చుట్టి అడుగున కాయితం పెట్టి బుజ్జి బోకేలా చేసి ఇచ్చి .. బాయి చెప్పి పరుగున వెళ్ళి కారేక్కింది. .. నాకు చాలా ముచ్చటగా అనిపించింది. నా పక్కనే చంద్ర ఉన్నారు .. ఆయన ఆ పాప మీకు అలా స్పెషల్ గా బాయి చెప్పాలని